Ieder mens is gelijk??????

Ik ben in principe groot gebracht met de gedachte ‘ieder mens is gelijk’, natuurlijk zijn hier extreme uitzonderingen op te bedenken, maar in het algemeen sta ik achter deze stelling. Ik verwacht dat mensen die het minder hebben dan mijn verwende ik hier al helemaal vanuit gaan, het tegengestelde is mij hier bewezen. Uiteraard is generaliseren niet een ondersteuning van het bovenstaande, maar ik doe het toch maar even.

Een deel van de mensen met wie ik hier te maken heb, bezitten de volgende eigenschappen; racistisch, overdreven en arrogant. Vooral van het racistische aspect sta ik verbaasd, de manier waarop veel mensen omgaan met Aziaten is echt bizar. Waar een simpel ‘hallo hoe gaat het?’ Door mij word aangezien als interesse tonen, wordt door andere snel gezien als bemoeizucht en reden tot wantrouw. Een van mijn huisgenotes (nu gelukkig vertrokken) zei laatst ik ben van huis uit geen racist, maar hier wordt je tot racist gemaakt. Ik zie het eerder als een respectloze domme uitspraak en vind het behoorlijk arrogant als je niet reageert op een simpele vraag uit interesse. De arrogantie van mensen komt ook in andere verschijnselen naar voren die ook het racisme versterken; er zijn bepaalde mensen die geen adviezen, vragen of orders van wederom Aziatische collega’s aannemen.
Toen ik ooit aan iemand vroeg waarom, kreeg ik het antwoord dat ze te dom zijn en nergens goed voor zijn, deze persoon kon ik beter een spiegel voor houden.
Gelukkig ligt het nog steeds niet in mijn aard aan deze praktijken mee te doen of me daarin te laten meesleuren, wat uiteraard nogal wat leuke discussies op levert.

Goed genoeg gefilosofeerd….mijn avonturen de afgelopen maand in een notendop(voor zover ik in staat ben kort en bondig te schrijven).
Chantal is hier voor haar werk een maandje geweest. De maand moest uiteraard goed benut worden met woestijntocht, etentjes, drankjes, nog meer etentjes, de souq afstruinen voor goedkope pachmina’s, bloesjes laten maken bij de kleermaker en kaasfondue eten in het Movenpick. Kortom een topmaand de foto’s spreken voor zich. Helaas komt aan alles een eind is Tal met haar collega’s weer vertrokken naar de volgende bestemming.

Uiteraard heb ik weer voor bizarre situaties gestaan, een greep uit de afgelopen maand:
• Op jacht naar schoenen, was ik in een van de winkels een beetje geïrriteerd door een klein jochie dat om aandacht vroeg van de winkelhulp. Toen ik het jochie op zijn gedrag attendeerde, keek zijn moeder (in abaya) mij verwonderd aan, toen ik verwachte dat ze tegen mij zou zeggen dat ik me met mijn eigen zaken moest bemoeien, vroeg ze mij waar ik mijn gympies gekocht had!
• Trots op mijn nieuwe 7Euro schoenen voor in de keuken, kreeg ik van mijn training manager te horen dat ik toch echt op andere schoenen moest werken. Toen ik haar vertelde dat ik voor vijf dagen keuken echt geen onnodige uitgaven zou maken, zei ze me vrolijk ‘you suffer’. En bedankt!
• Enthousiast voor een via de NL vereniging georganiseerde klaverjas avond, ging ik op pad. Ik belande toch wel even in een ander klaverjas wereldje dan de nachtelijke klaverjas avondjes in Scheveningen. Ik kwam op mijn eerste avond in een huis met tuin, bij de Shell enclave terecht met mensen van mijn ouders leeftijd! Het was wel supergezellig en via via kwamen we op bekenden van bekenden… Helen ik heb gejast met de moeder van een van jouw collega’s bij de strandtent!
• Drie lekke banden tijdens een woestijntocht
• Mijn zoektocht naar kamers/appartementjes heeft me tot nu toe drie telefonische stalkers opgeleverd

Op mijn werk gaat het momenteel ook prima, de crosstraining is voorbij en ik heb mijn final destination event management bereikt. Inmiddels begin ik aardig mijn draai te vinden en hoop snel mijn taken pakket uit te mogen breiden want zo af en toe zit ik de minuten weg te tikken op het internet. Momenteel ben ik event planner voor kleinere functies van een of meerdere dagen en dat gaat me goed af. Ik heb het systeem aardig door en de meeste klanten wind ik om mijn vingers. Het is heel druk en niemand heeft tijd om dingen goed aan me uit te leggen, maar met vragen en speurwerk in oude files en het systeem kom ik er wel. De eerste dag stond ik echt versteld, mijn director zij welkom; daar zijn je files(evenementen) succes! Daar zat ik dan…de eerste drie maanden stond ik constant in de schaduw van anderen en stond ik te springen om verantwoordelijkheid en nu moest ik het maar even doen zonder uitleg of iets. Heerlijk!

Met de Aziatische spelen in aantocht, wordt het alsmaar chaotischer en drukker, sinds een paar weken zijn we tot half december bijna iedere dag volgeboekt. Ben benieuwd wat er allemaal komen gaat en hoe Doha zal zijn na half december.

Naast werk gaat mijn sociale leven ook steeds meer vorm aannemen, heb eindelijk wat meer mensen van mijn leeftijd leren kennen buiten mijn werk. Daarnaast is mijn Resident Visa eindelijk klaar dus heb ik een bankrekening kunnen openen en kan ik op zoek gaan naar een auto. Waarschijnlijk laat ik de auto en een andere woning nog even zitten tot half december, wanneer hopelijk de prijzen een beetje dalen.

Bedankt voor alle reacties, kaartjes, mailtjes, sms-jes etc.

Snel nieuwe avonturen!

Liefs Maaike